Kardiyo-pulmoner resüsitasyon veya CPR, acil bir prosedürdür. Gerektiğinde ve doğru şekilde yapılırsa, hastayı hayata döndürür ve gerekli tıbbi müdahele için çok değerli olan zamanı veteriner hekime kazandırır. Eğer hasta sahibi hekim tarafından eğitilebilirse, evde uygulanabilecek suni teneffüs yine hasta kedi kliniğe götürülene kadar zaman kazandırabilir.
İlk olarak, kedinin gerçekten CPR'ye ihtiyacı olup olmadığını belirlenir.
Başlangıç için nefes alıp almadığı kontrol edilir. Göğsün hareketi izlenir veya elle hissedilmeye çalışılır. Nefesini hissetmek için el kedinin burnunun önüne de konulabilir.
Bir el kedinin göğsünün sol alt tarafına konularak kalp atışı kontrol edilir.
Solunum yok veya kalp atışı hissedilemiyorsa CPR için aşağıdaki adımlara başlanır.
Solunum hiç yoksa, ağzı açılır ve hava yolunda görülen tüm yabancı maddeler uzaklaştırılır.
Dil ağzın önüne doğru çekilir.
Boynun düz olduğundan emin olunmalıdır. Burun deliklerine kısa hava üflenir ve her 4 ila 5 saniyede bir nefes alınır.
Üç ila beş nefes verilip kalp ve solunum kontrol edilir.
Kalp atışı yoksa, hem suni teneffüs hem de CPR kullanılır.
Kedi yan tarafına ve düz bir yüzeye yatırılır.
İki el göğsün her iki tarafına veya bir elin baş parmağı göğsün bir tarafına, diğer parmaklar da diğer tarafına konumlandırılarak -kedinin dirseklerinin tam arkasında- kalbin üzerine gelecek şekilde göğüs bölgesi kavranır. Kalp atımlarını tekrar başlatabilmek amacıyla göğüs kalınlığının üçte biri oranında basınç uygulanarak ritmik olarak masaj yapılır.
Göğüse dakikada 100-120 defa olacak şekilde masaj yapılır.
Mümkünse, bir kişi suni teneffüs işlemini yaparken diğer kişinin göğüs kompresyonlarını yapması sağlanmalıdır.
Veteriner hekimin resüsitatif çabaları işe yarar ve kedi tekrar hayat dönerse altta yatan sağlık sorunlarını belirlemek için gerekli testler ivedilikle yapılmalıdır.
Veteriner hekim ekibi CPR ile devam ederken, kedinin hayata dönmesine yardımcı olmak için aşağıdakilerin bazıları veya tümü yapılabilir:
Bir endotrakeal tüp yerleştirilerek oksijen verilir.
Acil ilaçların daha kolay uygulanmasını sağlamak ve sıvı verebilmek için intravenöz bir kateter yerleştirilir.
Epinefrin ve diğer acil ilaçlar, kalbi güçlendirmek ve nefes almayı teşvik etmek için uygun dozlarda verilir.
Bütün müdaheleler zamanında ve gerektiği gibi yapılsa dahi ne yazık ki, CPR'ye ihtiyaç duyulan noktaya ulaşan çoğu kedi hayatta kalmayı başaramaz.
Düzenli kontroller ve sağlık sorunlarının erken fazlardayken sağaltımı , hastalıkların ilerleyerek kedinin yapay solunum veya CPR gerektiren ciddi bir sorun geliştirme şansını azaltacaktır.
Nefes almada zorluk, şiddetli halsizlik veya uyuşukluk, kollaps, bilinçsizlik, önemli miktarda kan kaybı, nöbetler, kusma ve ishal dahil herhangi bir ani ve şiddetli hastalık ,şiddetli ağrı, davranışlarda ani ve ciddi açıklanamayan değişiklikler, şiddetli yaralanma veya travmalar gibi acil müdahele gerektiren durumlar hasta sahipleri tarafından önemsenmeli hasta kedi mümkün olan en kısa zamanda solunum ve kalp durmadan önce donanımlı bir merkeze götürülmelidir.